De basis voor het IMVO-convenant voor maatschappelijk verantwoord beleggen in de verzekeringssector ligt in de OESO-richtlijnen voor multinationale ondernemingen (OESO-richtlijnen) en de United Nations Guiding Principles on Business and Human Rights (UNGP’s). Binnen een looptijd van vijf jaar werken de partijen van het convenant aan diverse doelstellingen rond thema’s op het gebied van milieu, sociale omstandigheden en goed ondernemingsbestuur (de zogenoemde ESG-thema’s). Deze partijen bestaan uit het Verbond van Verzekeraars, Zorgverzekeraars Nederland, de ministeries van Buitenlandse Zaken en Financiën en ngo’s Amnesty International, Natuur & Milieu, Oxfam Novib, PAX, Save the Children Nederland en World Animal Protection. De handtekening van de brancheverenigingen betekent dat het convenant bindend is voor hun leden, die gezamenlijk 99 procent van het belegd vermogen van de verzekeringssector vertegenwoordigen.

Het convenant heeft als voornaamste doel het zoveel mogelijk voorkomen, verminderen en zo nodig herstellen van negatieve maatschappelijke gevolgen van beleggingen door verzekeraars. Verzekeraars richten zich naast dit ‘do no harm’ principe ook op het realiseren van positieve impact, oftewel ‘do good’. Centraal in het convenant staat de uitvoering van ESG due diligence (gepaste zorgvuldigheid) volgens de OESO-richtlijnen. Dit proces begint bij het opstellen van ESG-beleid, waarna er in de beleggingsportefeuille specifieke aandacht wordt besteed aan het identificeren van (mogelijke) risico’s: beleggingen die een negatieve impact kunnen hebben voor mens, dier, milieu of bestuur. Aan de hand van deze analyse moeten verzekeraars vervolgens maatregelen treffen waarna de effectiviteit van de ondernomen acties wordt bijgehouden en beoordeeld.

De overheid en de ngo’s werken samen met de verzekeringssector om de afspraken in het convenant te implementeren. Sectorale samenwerking is onderdeel van het IMVO-beleid van de overheid, wat bestaat uit een doordachte mix van vrijwillige en bindende beleidsmaatregelen ter bevordering van IMVO. Hieronder vallen ook de convenanten. De OESO-richtlijnen schrijven betekenisvolle stakeholderbetrokkenheid bij het doen van due diligence voor. De bijdrage van de ngo’s is waardevol, vanwege hun vakspecifieke kennis en expertise in diverse ESG-thema’s, en omdat ze maatschappelijke belangen op specifieke onderwerpen vertegenwoordigen. Daarnaast, levert elke geleding voorzitters voor de werkgroepen. De partijen trekken gezamenlijk op in de uitvoering van de convenantsafspraken.